„Golfvöllur rímsins“

Það er kominn 1. nóvember 2011 – já, það er kominn þessi tími árs þar sem flestir golfvellir landsins eru lokaðir eða lagstir undir snjó (á Norðurlandi og Vestfjörðum).  Vetur konungur genginn í garð í öllu sínu veldi. Hvað gera kylfingar þá? Leggja kylfum sínum, leggjast í þunglyndi?

Það er engin ástæða til þess.

Þetta er sá tími ársins sem jólabækurnar fara að birtast hver á fætur annarri. Ein þeirra er „Golfvöllur rímsins” (ens.: The Golf Course of Rhymes) eftir Dr. Leon S. White. (Því miður ekki til í íslenskri þýðingu).  Þessi bók er nokkuð sérstök því hún er sett upp eins og golfvöllur þ.e. eftir inngang eftir Robert Trent Jones Jr., golfvallarhönnuð  hefst bókin (eins og hjá svo mörgum kylfingum) á æfingasvæðinu (1. kafla) og síðan er völlurinn spilaður holu eftir holu (þ.e. kafla eftir kafla) þar til komið er að 19. holunni (19. kafla), þ.e. klúbbhúsinu. Á hverri holu (kafla) eru ljóð og líkt og á golfvellinum eru holurnar miserfiðar og skemmtilegar.

Aðrir „golfvallarhönnuðir” eru ekki af verri endanum, þeirra á meðal eru nokkrir frægustu rithöfundar og ljóðskáld Breta (sem voru forfallnir kylfingar á sínum tíma) t.d. Hertoginn af York (síðar James II konungur Bretlands), Rudyard Kipling, Sir Arthur Conan Doyle, meistari Opna bandaríska 1916, Charles „Chick” Evans svo einhverjir séu nefndir til sögunnar. Meðal þeirra sem eiga framlög eru líka frægustu íþróttafréttamenn Bandaríkjanna, menn á borð við Grantland Rice og Ring Lardner.

Bókin er mestmegnis sett saman af ljóðum sem Dr. White fann í gömlum, fágætum bókum og golftímaritum, allt aftur á 17. öld, en flest er frá þeim tíma sem golf fer að ná miklum vinsældum á 19. öld og í upphafi 20. aldar. Eins eru margar stuttar sögur af golfvellinum og fróðleiksmolar inn á milli. Vissuð þið t.d. að fyrsta bókin, sem skrifuð var um golf var ekki golfkennslubók heldur 358 línu níðvísa, sem heitir „The Goff” rituð 1743 og fyrsta bókin þar sem golfs er getið var líka ljóðabók „The Muses Threnodie”, birt 1638.

Hér er eitt sýnishornið af ljóðum af „Golfvellli rímsins”, en það birtist í fyrst í golftímaritinu The American Golfer, 1916:

It´s the best exercise that a man ever had,

Take a fellow, run down, no matter how bad,

Eighteen holes, say three times a week,

Will put pep in his blood and bronze on his cheek.

Það eru margar frábærar perlur á „Golfvelli rímsins” og skemmtilegt að hjúfra sig ofan í hægindastól með þykkt teppi utan um sig meðan vindar gnauða fyrir utan, lesa hverja perluna á fætur annarri og finna að næsta vor tekur maður aftur þátt í leik sem menn hafa elskað svo árhundruðum skiptir!

(Þeir sem eru allir í nútímanum og þurfa ekki að lesa allt á pappír – geta komið sér haganlega fyrir,  fyrir framan tölvuna sína og „spilað hluta af Golfvelli rímsins” með því að smella HÉR: